Περιγραφή
Αποδοχή και ύμνος στον άνθρωπο, σε όλη του την πολυπλοκότητα, σε όλο του το μεγαλείο, την υποκειμενικότητά του, στις δυνατότητες του εικαστικού μυαλού, στο άπειρο των συνειρμών που μας ενώνουν με το καλύτερο και με το δυσκολότερο, ύμνος στην αφύπνιση συνειδήσεων, στη συνεχή επαγρύπνηση, ώστε να μην αποτελούμε έναν ακόμα εργάτη στο οικοδόμημα της εξόντωσής μας, αλλά να παραμείνουμε άνθρωποι, μοναδικοί, ανεπανάληπτοι αποδεχόμενοι τη θνησιμότητά μας και ζώντας δημιουργικά, μη φοβούμενοι να εμβαθύνουμε και, εν τέλει, μη φοβούμενοι να συνυπάρξουμε.
