Περιγραφή
Η τέχνη της φωτογραφίας στην αρχιτεκτονική καταγραφή της συχνά αναζητά και σμίγει στοιχεία και στοιχεία, σε έναν εναγκαλισμό από όπου ξεπροβάλει το φάσμα-φάντασμα του χρόνου και οι ριπές του, πάνω στο δομημένο από ανθρώπινο χέρι “σώμα” των κτιρίων. Η όραση του παρατηρητή καλείται να αντικαταστήσει την αίσθηση της αφής και της αναψηλάφησης του χρόνου. Εκεί ακριβώς όπου ο χρόνος αναμετριέται με τον υλικό κόσμο του ανθρώπου, αναδύονται τα πιο μειλίχια και φειδωλά συναισθήματα του νόστου και της λήθης ταυτόχρονα.
